Susy, dwie Steffi Love i Petra

 

Mam dobry dzień pod względem lalkowania. Udało mi się trochę uporządkować moją kolekcję i piszę dziś już drugi post. To dlatego, że sporo lalek czeka w kolejce, a ja chcę się podzielić z Wami tymi wspaniałościami, które podarowała mi Madzia z Zacisza Lenki. Ten wpis jest trochę dla mnie nietypowy, bo zazwyczaj nie piszę o lalce, jeśli nie znam jej tożsamości. Jestem jak ta dziewczyna z memów, która próbuje zasnąć, ale mózg jej nie pozwala. W moim przypadku mózg zapytałby się mnie kim jest ta lalka, ta której jeszcze nie zidentyfikowałam. Cóż, mózg musiał zaakceptować to, że nie wiem kim są lalki z dzisiejszego postu. Nadam im własne imiona i już będę wiedziała kim są! 

 

Na początek pewna Susy. Nie miałam pojęcia, że taka lalka istnieje, a istnieje i jest bardzo ładna. Tyle wiem o niej. Wiem jeszcze, że ma włosy świetnej jakości, nogi zginane na klik i ogólnie jest bardzo, bardzo udanym klonem Barbie. Na tyle dobrym, że aż trudno jest mi określać ją mianem klona. Susy jest tak słodka i urocza i do tego ma w sobie coś z lat 80-tych, że ubrałam ją w jedną z moich ulubionych sukienek dla Barbie z tamtego okresu. Blady róż i truskawki do niej pasują.  

 

Dwie następne lalki To Steffi Love z lat 90-tych. Nie przemawia do mnie twarz współczesnej Stefki, nawet mimo fajnych ciuchów. Simba odświeżył ją bardzo, ale tylko pod względem garderoby. Czasem widuję ją w markecie i myślę sobie, że gdybym mogła kupić same ciuchy, to bym się skusiła, ale ta lalka mi przeszkadza. Natomiast dawna Stefa, to zupełnie co innego. Miałam w dzieciństwie jedną Stefkę - Snow Fun i bardzo ją lubiłam. Była to ostatnia lalka, którą dostałam od mamy, nim postanowiłam dorosnąć (na szczęście to był stan przejściowy). Mama kupiła mi ją ponieważ skojarzyła jej się z Czarodziejką z Księżyca - grzywka układała się identycznie jak głównej bohaterce mojego ukochanego anime. Ponad to lalka miała fantastyczną jak na tamte czasy artykulację, strój był ciekawy, akcesoria liczne.

 

Jedna z moich Sefek przybyła w stanie fantastycznym - włosy jak jedwab, nóżki zginane na klik, malunek bez zarzutu, urocza buzia. Lalka nie była bawiona, albo była, ale niewiele. Uczesanie wygląda na fabryczne. Ciekawi mnie jak wyglądała w oryginale. Stefki z lat 90-tych to bardzo barwne, dyskotekowe wręcz lalki. Moja jest wyjątkowo udanym egzemplarzem pod każdym względem. Druga Stefka była lalką kochaną i bawioną. Włosy udało mi się doprowadzić do porządku, ale myślę, że będzie dobrym materiałem na reroot. Zrobię z niej brunetkę. Ciekawi mnie też ewentualność przełożenia jej na ciało ruchome. Projekt z wolna kreuje mi się w głowie.  

 

Ostatnia lalka jest już Wam znana, ale ja ją szalenie lubię, a poza tym, ona fantastycznie pasuje do reszty. Z lalkami jest tak, że jedna to za mało, przeszukuję więc Internety w nadziei, że znajdę Petrę w oryginalnym stroju. Najpierw jednak muszę się otrząsnąć po moim nowym nabytku. Już jest w drodze...