Perfume Pretty Barbie 1987

Po dłuższej przerwie spowodowanej, cóż … życiem, powracam z wspaniałą Barbie, na którą polowałam trzy lata! Nie, żeby Perfume Pretty była szczególnie rzadką lalką, ale jest bardzo lubiana i dostać ją w takim stanie, w jakim chciałam wcale nie było łatwo. Zależało mi na tym, by lalka miała koniecznie saranowe włosy, bo choć kanekalonowa wersja jest również urocza, to jednak ja zdecydowanie wolę saran. Oczywiście uwielbiam jej strój i ten chciałam posiadać również w komplecie. Lalka, którą udało mi się zdobyć ma to wszystko i więcej i teraz trudno mi przejść obok witrynki bez chociaż rzucenia okiem na nią.

O serii Perfume Pretty dawno temu pisała o tu, dodam jedynie, że sama Barbie występuje w kilku wersjach – standardowej z włosami saranowymi produkcji malezyjskiej lub filipińskiej z dwoma absolutnie różnymi malunkami twarzy. Jest też wersja z super długimi, platynowymi, kanekalonowymi włosami i malezyjskim malunkiem. Nie chcę kraść zdjęć, ale można je sobie podejrzeć o tutaj. Tak sobie upodobałam saranową Malezyjkę, że mam ich obecnie dwie. Kilka miesięcy temu wypatrzyłam jedną w stroju zastępczym i planowałam dokupić jej wspaniałą kieckę, ale okazało się, że jeden z jej poprzednich właścicieli uwielbiał ją czesać do tego stopnia, że na głowie miała gołe placki. 

 

Nie wiedziałam co zrobić z moim biednym łysolem, bo taka lalka przy reroocie zasługuje tylko na najlepszy gatunkowo saran, ale tak się złożyło, że na horyzoncie pojawiła się druga, prawie identyczna lalka i wyglądało na to, że była bardziej owłosiona i … miała sukienkę! Jak na złość lalkę wypatrzyłam pod koniec miesiąca, gdy sakwa pusta, a Barbie piękna, że aż trzewia ściska. Gdy tylko budżet się odbudował napisałam do Właścicielki, ale okazało się, że aktualnie czekała na wpłatę za lalkę. Jakie rozczarowanie! Czy Perfume Pretty nie była mi pisana? Cóż, powiedziałam Pani Właścicielce, że gdyby jednak tamta osoba zmieniła zdanie, to ja jestem zdecydowana i pierwsza w kolejce. Nie robiłam sobie nadziei, ale po kilku dniach otrzymałam wiadomość, że jeśli chcę lalkę, to mogę ją mieć! O radości!

Perfume Pretty jest popularna i trudno się dziwić, bo poza niekwestionowaną urodą, ma też fantastyczną kieckę, która może być długa lub krótka w zależności od upodobania. Na tym nie koniec, bo można ją nosić z falbaną na ramionach lub bez, można też zdjąć rękawki. Takie możliwości dawały stroje dla Barbie z lat 80-tych, takimi lalkami można było się bawić godzinami! Moja Barbie posiada również swoją biżuterię, bardzo charakterystyczną, brakuje jej jedynie naszyjnika, ktoś ma na zbyciu? Chętnie odkupię! Buty Barbie ma zastępcze, ale okazało się, że moja Whitney nosiła je przez cały czas. Jednak myślę, że tak już zostanie, Whitney jest poszkodowana przez los – ma plamy na nogach, niech więc nosi te białe perłowe szpilki z kokardkami, w których tak jej ładnie.

 

 

Moja Barbie posiada również swój dobytek – grzebyk i szczotkę (och rozrzutność) i flakonik z perfumami. Przyznam, że 34-letnie perfumy budzą we mnie niepokój. Planowałam wylać je i umyć buteleczkę, która mi się podoba, ale odkręciwszy flakonik okazało się, że zabezpieczający go korek utknął na dobre, a perfumy nadal pachną! Pewnie nie tak pięknie jak onegdaj, ale zapach nie jest nieprzyjemny.

Nie dążę do kolekcjonowania całych serii, to byłaby niekończąca się opowieść, a poza tym nie wszystkie lalki z danych serii podobają mi się, ale nie mogę odżałować, że czarnoskóry Perfume Giving Ken umknął mi sprzed nosa. No cóż, może jeszcze dane nam  będzie spotkać się w przyszłości. Perfume Pretty stała się jedną z moich ulubienic i dumnie prezentuje się na półce z klasykami z lat 80-tych.