Emerald Elegance Barbie Special Edition 1994

Dzisiejszy wpis można ująć w jednym, mało elokwentnym zdaniu: jest grudzień, jest beza. Bezy były moją pierwszą lalkową inspiracją i z założenia miały stanowić główny nurt mojej kolekcji, której pierwotna koncepcja uległa zmianie bo zapragnęłam różnorodności. Skutkiem tego ekspansja bez została zahamowana, a one same stanowią obecnie mniejszość w mojej kolekcji, ale mimo to, jeśli raz na jakiś czas nie sprawię sobie Barbie w balowej kiecy, to jakby mi czegoś brak. Tak się składa, że bezy najbardziej lubię w grudniu. Za tym słowem stoi szereg dość luźnych skojarzeń: grudzień- głośno – wesoło- rodzina- karp- grzybowa- mandarynki- Kevin sam w domu- mięta- choinka- kolorowe lampki- Happy Holidays Barbie- włochate skarpety- Pasterka- pierogi- pierniczki. Mogłabym tak jeszcze powymieniać, ale może na tym poprzestaniemy. Widać, że moje grudniowe skojarzenia skupiają się na Wigilii i spięte są klamrą kulinarną, a i nieprzypadkowa jest tam obecność mięty. Barbie też się wśród nich znalazła, lalkoluby wiedzą dlaczego. Włochate skarpety przemilczę, a skupię się na Barbie. Emerald Elegance Barbie 1994 to nie Happy Holidays, ale ma ona niezaprzeczalnie status bezy.

Emerald Elegance schwyciła mnie za serducho i szarpnęła za trzewia w czasach, gdy myśl o mojej własnej witrynie pełnej lalek wydawała się tak samo mało prawdopodobna co śnieg w lipcu. Jednak obiecałam sobie, że jeśli takowa witryna kiedyś zaistnieje w świecie realnym, to Emerald Elegance stanie w niej na miejscu honorowym. Właściwie to nie mam pojęcia dlaczego tak zwlekałam z jej kupnem. Być może nie śpieszyłam się zanadto, bo na Ebayu Emerald jest całe zatrzęsienie, a może czekałam właśnie na grudzień? Czyż jej splendor i wielobarwność nie odnalazłyby się wspaniale na tle zimowego pejzażu? Chociaż na ten pejzaż przyjdzie nam jeszcze poczekać.

Emerald Elegance widuję czasem na Waszych blogach, bo ruda zwraca na siebie uwagę. O samej lalce nie wiem za dużo, być może nie ma zbyt wiele do odkrywania, ale jej nazwa i/lub pudełko nasuwają na myśl jeszcze 2-3 inne lalki, wszystkie (według wujka googla) wyprodukowano na potrzeby „Toysrusa”. Są nimi Radiant in Red 1992, Purple Passion 1995 i Sapphire Sophisticate 1997. Wszystkie cztery lalki dostępne są w dwóch wariantach – ruda kaukaska (za wyjątkiem brunetki Sapphire Sophisticate) I Afroamerykanka o twarzy Christie. Wszystkie w nazwie posiadają jakiś kolor, niekiedy ujęty w sposób bardzo wysublimowany. Poza Emerald, w witrynie mieszka również Purple Passion o cudnych, saranowych włosach w barwie miedzi. 

 

Źródło: https://www.amazon.com/Barbie-Purple-Passion-African-American/dp/B000PKQ6H6

 

Źródło: https://gameplayforvideogames.ecrater.com/p/18504352/barbie-collector-doll-toys-r-us

  Źródło: https://archiwum.allegro.pl/oferta/sapphire-sophisticate-barbie-1997-kolekcjonerska-i7161891689.html

 

Zacznijmy od tego, co Emerald wyróżnia spośród grona moich bez – jej włosów. Miedziany kanekalon upięto z prostotą, a włosy są miękkie i przyjemnie się je głaska. Z tym głaskaniem to muszę uważać, bo to włosy z gatunku nieczesalnych. Ciepłe tony włosów Barbie łączą się z bardzo zimnym makijażem, którego nie powstydziłyby się dziewczyny z kapeli Barbie and the Rockers. Toż to istne szaleństwo dzieje się na powiekach Barbie. Wyobrażacie sobie prawdziwą kobietę umalowaną w podobny sposób? Jednak Barbie z taką ekstrawagancją do twarzy, jej jest we wszystkim ładnie, nawet z tym wielkim, opalizującym kwiatem wpiętym we włosy.

Drugi taki kwiat zdobi jej suknię, którą uszyto z materiałów z niższej półki. Jej krój, zwłaszcza marszczenia oraz obniżony stan są może trochę przestarzałe, ale kreacja robi wrażenie, tego nie można zaprzeczyć. Opalizująca koronka ładnie odcina się na tle ceraty w odcieniu morskiej zieleni. Żeby Barbie nie było chłodno, narzuciła na siebie coś pomiędzy żakiecikiem, a bolerkiem z gargantuicznych rozmiarów kołnierzem. Zaczynam obawiać się o swój gust, bo ten strój, niebezpiecznie balansujący na granicy elegancji i absolutnego kiczu ogromnie mi się podoba. Nie zmieniłabym kompletnie nic. No, może założyłabym tej bezwstydnicy jakieś majtki. No to zajrzyjmy Barbie pod sukienkę, bo tam schowały się szpilki w fantastycznym kolorze i subtelnym perłowym wykończeniu. Spod kiecki przejdźmy do … dekoltu. Ten z kolei ozdobiono, a jakże – szmaragdami. Aż mi się przypomniała Dynastia, Krystle i jej przekręt z szmaragdową kolią. Cieszę się ogromnie ilekroć widzę lalkę z lat 90-tych, która posiada biżuterię inną niż ten oklepany diamentowy szlif (to ja może przemilczę ten pierścionek).

No to co, zdjęcie klasowe? Najsampierw Emerald Elegance i jej koleżanka – Purple Passion, moje dwa bezowate rudzielce. Hmmm, Sapphire i Radiant wyglądałyby z nimi cudnie, ale Royal Romance oraz Happy Holidays 1990 też się chyba nie najgorzej prezentują.