American Stories Pioneer Barbie 1994

Nie mogę uwierzyć, że to dopiero pierwszy wpis w lipcu, ale natłok spraw różnorakich, zmagania ze sprzętem oraz krótki wyjazd do rodziny pierwszy raz od pół roku sprawiły, że blog nieco się zakurzył. Miałam też zamiar zabrać z sobą jakąś winylówkę i zrobić jej zdjęcia na tle pałacyku w moich rodzinnych stronach, ale okazało się, że pałacyk jest obecnie w renowacji. Ucieszył mnie widok zabytkowego budynku otoczonego rusztowaniami i obwieszonego banerami ekip remontowych. Dawno opuszczony pałacyk ma teraz być oddany do użytku publicznego jako dom kultury i biblioteka. Miło wiedzieć, że nie popadnie on już całkiem w ruinę, ale doczeka się drugiego żywota. Gdy prace się zakończą, nie omieszkam zabrać tam lalek i zrobić im sesję również w środku. Wracając do lalek,  bohaterka dzisiejszego wpisu dołączyła do witrynki już jakiś czas temu i nawet pojawiła się w moim wpisie rocznicowym, ale musiała poczekać na swoje pięć minut, bo kompletnie nie miałam pomysłu jak ją ugryźć. Zaczynam więc encyklopedycznie, bo Barbie należy do bardzo lubianej w Stanach serii American Stories. 

American Stories to seria ośmiu lalek produkowanych na przestrzeni trzech lat. Miały one za zadanie w bardzo przystępny sposób przybliżyć dzieciom historię Stanów Zjednoczonych. Pierwsze trzy lalki w serii to Pilgrim Barbie, Pioneer Barbie oraz Colonial Barbie (brunetka, ruda i blondynka). Lalki pakowane były w bardzo ładne pudełka z ciekawą grafiką wyróżniającą się na tle zwyczajowych „pink boxów” choć same były zasadniczo różowe. W pudełku można było znaleźć kilka gadżetów takich jak mała broszurka opisująca dzieje Stanów Zjednoczonych, a ich bohaterką jest właśnie Barbie. Lalki posiadały również jakieś drobne akcesoria typu kosz z warzywami czy owocami lub baniak na mleko, więc nie były to typowe barbiowe przydasie, które powtarzały się w innych seriach.

 Źródło: https://barbie.mattel.com/shop

 Źródło: https://barbie.mattel.com/shop

 

Lalki kosztowały oryginalnie ok $30 czyli jak na tamte czasy wcale nie aż tak mało, ale za tą ceną kryła się niekwestionowana jakość. Rok 1995 przyniósł Pioneer Shopkeeper, Civil War Nurse oraz American Indian Barbie o twarzy Superstar, zaś 1996 zamyka serię wraz z Patriot Barbie oraz American Indian Barbie #2 o moldzie Teresa. American Stories aż prosiła się o jakiegoś Kena, ale świat Barbie zdominowany jest przez kobiety, więc cóż się dziwić, że nawet w serii o historycznym kontekście wyparły one mężczyzn i to do takiego stopnia, że Mattel wydał nawet bardzo ciekawą Barbie – George Washington Barbie 1996 pod wspólnym szyldem Mattel i FAO Schwarz Barbie! Na mojej liście życzeń pozostają Pioneer Shopkeeper oraz Superstar Native American Barbie ponieważ spóźniłam się z ich zakupem gdy miałam po temu okazję. Może innym razem.

 Źródło: https://barbie.mattel.com/shop

 Źródło: https://barbie.mattel.com/shop

 Źródło: https://barbie.mattel.com/shop 

Mojej Pioneer Barbie przyglądałam się przez chwilę z zaciekawieniem nim dobiłam targu. Im więcej zdjęć mojej Osadniczki przerzuciłam, tym większe miałam wrażenie, że to lalka … brzydka. Tkwiłam w przekonaniu, że śliczne lico Superstar jest bardzo ciężko zepsuć, ale tym razem Mattel’owi się to udało. Bardzo bladą, wręcz różową twarz Mattel postanowił pomalować przy użyciu wyjątkowo topornej palety kolorystycznej. Oczy jej zgniło-zielone obwiedzione są antracytem, nad nim zaś beżowy cień do powiek. W tym zestawieniu jaskrawa, czerwona szminka wydaje się być nie na miejscu, bo autorowi ewidentnie zależało na pewnej dozie realizmu – żony osadników raczej nie miały czasu się malować, bo dzieliły go między pracą na roli i wychowywaniu licznego potomstwa, które rodziły z narażeniem i często - utratą życia. Podsumowując malunek twarzy Barbie, nie mogę się oprzeć wrażeniu, że bardziej przypomina ona klona niż oryginalny produkt, taki z prawego łoża.

Lalka nie jest najpiękniejszym egzemplarzem w mojej kolekcji, do tego ma wyraz twarzy głuptasa (oj Mattel’u), ale przy tym wszystkim nie można jej odmówić pewnego trudnego do określenia uroku. Lalka chwyciła mnie za serce, pomyślałam, że tej brzyduli na pewno nikt inny nie zechcę, więc ja ją przygarnę. No i w ten sposób przybyło do mnie to biedne brzydactwo o potarganych (nigdy nie czesanych) kanekalonowych włosach, które bardzo posłusznie dały się ułożyć w loki typu „kiełbaska”. Ona ma naprawdę śliczne włosy w barwie miedzi i to jest cecha tej lalki, którą ja cenię najbardziej. Nie mogłam się oprzeć by nie sfotografować tych włosów. Loki trzymają się bardzo dobrze bez zbędnego utrwalenia. Jak nie lubię pracować z kanekalonem, tak ten okazał się być bardzo wdzięczny i chętny do współpracy. Myślę, że była owocna.

Mattel nieraz mocno się pomylił odwzorowując stroje lalek z serii Dolls of the World, więc pragnę wierzyć, że ubiór American Stories Barbie jest poprawny historycznie i w miarę autentyczny. Nawet jeśli tak nie jest, nie można mu odmówić staranności wykonania, a materiały wydają się być bardzo dobrej jakości. Przynajmniej tak jest w przypadku mojej Pioneer Barbie, której ubiór składa się z sukni oraz czepka, powinny być również brązowe, skromne baleriny, ale zaginęły w pomroce dziejów. Czepek posiada satynową, łososiową podszewkę i obszyty jest kremową koronką. Kokarda, również łososiowa, jest nierozwiązywalna, ale czepek posiada metalowy zatrzask, więc łatwo jest go zdjąć i ponownie założyć lalce. Suknię uszyto i udekorowano w podobny sposób co czepek i dodam, że nie ma tu miejsca na paskudny rzep, są plastikowe zatrzaski. Są też perłowe koraliki imitujące guziczki. Uwielbiam ten strój, przypomina mi Doctor Quinn! Ach jak wspaniale wyglądałaby razem z Pioneer Shopkeeper. Moja Barbie niestety zagubiła swój kosz z jabłkami, stojak i książeczkę.

Dzisiejszy wpis utwierdził mnie w przekonaniu, że uwielbiam nie tylko moją brzydulę, ale z przyjemnością przygarnęłabym zdecydowaną większość serii American Stories. No i w taki oto sposób lista życzeń się rozrasta, bo na miejsce jednej lalki, którą z niej skreślam wskakuje kolejne pięć. To jak ucinać łeb hydrze lernejskiej!